BLAGOSLOV JEDNOG STARCA
“Blagoslovljeni koji razumiju da mi noge
ne mogu više koračati dobro
i da su mi ruke postale drhtave.
Blagoslovljeni koji shvaćaju da mi uši
s mukom razabiru riječi.
Blagoslovljeni koji kao da prihvaćaju
moj oslabljeni vid i tromi duh.
Blagoslovljeni koji su odvratili oči
kada sam jutros prevrnuo svoju kavu.
Blagoslovljeni koji se sa smiješkom zaustavljaju
da bi trenutak pročavrljali sa mnom.
Blagoslovljeni koji nikada ne kažu:
‘Danas ste to već dvaput ispričali.’
Blagoslovljeni koji gledaju u meni biće
dostojno ljubavi i poštovanja, a ne napuštenog starca.
Blagoslovljeni koji pogađaju da nemam
više snage nositi svoj križ.
Blagoslovljeni koji svojom ljubavlju
zaslađuju dane što mi još preostaju
na ovom posljednjem putu k Očevoj kući.«
A. Deeken, Lijepo je biti star, str. 7